Nabolys

I går kveld kom eg køyrande heim åleine.

Det var så seint at det var blitt mørkt, 

og sjølvsagt regna det ute.

Typisk haustvêr i grunn.

Då eg parkerte inn mot terrassen til heimen min og kikka inn glaset til stova mi såg eg noko underleg. Det var tende lys som stod og skein i mot meg. At det er levande lys i vidunderheimen er ikkje noko underleg, men at dei er tende utan at eg er heime. Det er underleg det.

Foto: Vidunderleg

Då eg måtte låse meg inn kom eg plutseleg på at vidundermannen var på trening. Og at det utanom lys frå vitrineskapet eigentleg hadde sett relativt mørkt ut inne hos meg. 

(Før eg kom til denne oppdaginga hadde eg sjølvsagt komt så langt i hovudet mitt om at kanskje vidundermannen hadde diska opp med ein romantisk aften til eg kom heim..)

Hunden kjem i mot meg i deg eg kjem inn døra og me går saman inn i stova. 

Joda, eg hadde rett, levande lys skein i mot meg. 

Foto: Vidunderleg

Det eg i dette øyeblikket kom på, var jo sjølvsagt handleturen på mandag. 

Då eg skulle kjøpe presang til ein nyfødt gut hos Claire Kids kom eg over nokre fine vaniljelys. 

Ja, for det var dufta som kom i mot meg då eg opna døra. 

Vaniljeduft frå flammeløse lys. 

Lys som skrur seg av og på etter ein timer innebygd i lyset. 

Det vil seie at kvar kveld frå klokka seks til 11 kan naboane kosa seg med levande lys i heimen min, om eg er heime eller ei. Genialt, syns eg!

Når eg tenkjer tilbake på då me var yngre måtte me alltid ha ei lyskjelde i rommet me skulle sove i. Eit lys som ikkje var så sterkt. Når eg får meg born veit eg kva type lyskjelde dei skal få på rommet sitt. Det er jo like viktig at den er dekorativ!

Haustvêr ute.

Hyggekos inne.

Og stemning for naboane sjølv om me ikkje er heime.

Ha ein fin torsdag!

Og du, ikkje gløym at du kan gjere nokon glad her, og du kan få denne!